Shot Fic Series [OUR] #9 : Our Retaliate [ถิงหยวน]

Shot Fic Series [OUR] #9 : Our Retaliate [ถิงหยวน]

Paring : William Chan waiting X Roy

#1      #2        #3      #4     #5      #6       #7       #8

                ตึ๊ง!! เสียงแจ้งเตือนของโทรศัพท์มือถือดังขึ้น จึงรีบหยิบมันขึ้นมาดูเผื่อว่าจะเป็นน้องรอย

Wangyuan just post a photo.

                นั่นไงจริงด้วย แทงหวยทำไมไม่ถูกแบบนี้บ้างนะ อ้อ ไม่เคยเล่นหวย...ขอโทษครับ มุกเก่ามากแล้ว ผมสไลด์จอมือถือเพื่อดูรูปที่เจ้าเด็กน้อยของผมโพสลงไอจี

                กึก

                เด็กนี่ โพสรูปคู่ลงเลยหรอ หึ ยังไม่ทันคิดอะไรมือก็กดหัวใจให้รูปไปแล้วสิ แล้วนี่ผมจะทำยังไงกับเด็กร้ายคนนี้ดีนะ มาล้อเล่นกับหัวใจคนแก่แบบนี้ได้ไง แต่เอ๊ะ! คนในรูปนี่มันคุ้น ๆ นะ ผมวางมือถือลง แล้วก็หันไปหยิบแฟ้มประวัติของน้องออกมากาง เปิดไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเจอหน้านึง

                นี่ไง เจอแล้ว.... อ๋อ คนนี้นี่เอง เพื่อนสนิทนี่นา หึหึ คิดว่าเขาจะหลงกลหรอเด็กน้อย คิดง่ายไปนะครับคนดีของพี่ ผมหยิบโทรศัพท์อีกครั้ง คราวนี้รูปคู่นั่นหายไปแล้ว ผมอมยิ้ม อย่างน้อยก็คงกลัวผมจะเข้าใจผิดสินะ หรือเปล่านะ ผมจะเข้าข้างตัวเองก็แล้วกัน

                ยังหรอก ผมยังไม่โพสอะไรตอบกลับตอนนี้หรอก เดี๋ยวจะได้ใจไปกันใหญ่ ผมหันหลังกลับไปทำงานของผมไปเรื่อย ๆ ทั้งวันมีแต่เอกสารยุ่งเหยิงไปหมด ทั้งประชุม ทั้งนัดลูกค้า เยอะจนผมหัวหมุน เลขาของผมก็คงใกล้ตายเหมือนกัน

                ผมหันไปหาคริสที่ยกกาแฟมาให้ผมแล้วถามตารางงานของวันนี้

                “วันนี้ไม่มีนัดแล้วครับบอส”

                “หรอ แล้วช่วงนี้มีนัดที่ไหนด่วนอีกไหม”

                “ก็มีนัดมิสเตอร์อลันวันมะรืนครับ แล้วก็ประชุมยอดขายไตรมาสแรกวันจันทร์ครับบอส”

                “หึหึ ดีเลย คริสโทรเลื่อนนัดมิสเตอร์อลันไปวันอังคารนะ แล้วจองตั๋วเครื่องบินไปฮ่องกง 2 ใบ ฉันกับนาย มะรืนนะ พรุ่งนี้ให้หยุดงาน ไปเก็บกระเป๋าซะ เราจะไปฮ่องกงกัน 3 วัน”

                “ห๊ะ บอส ไปทำไมครับ ก็เพิ่งกลับมาเองนี่นา”

                “ไม่ต้องถามหรอกน่า ไม่ดีหรือไง ได้ไปเที่ยว”

                “ผมกลัวว่าผมจะได้เที่ยวคนเดียวยังไงก็ไม่รู้สิครับ”

                “เอาน่าอย่าพูดมาก ไป ๆ ไปทำตามที่สั่งได้แล้วน่ะ”

                หลังจากเลขาหน้ายุ่งเดินออกไปจากห้องแล้วผมก็เปิดมือถือขึ้นอีกครั้ง กดยุกยิก ๆ ไม่กี่ทีก็ได้สิ่งที่ต้องการ ผมจัดการเซฟรูปที่ได้ จากนั้นกดอัพผ่านอินสตาแกรมทันที

                                       If you do not feeling like me...

                ผมก็อยากรู้เหมือนกันนะ ว่าน้องจะทำยังไงต่อไป ถือว่าเป็นการแก้แค้นเล็ก ๆ ที่ทำให้ผมใจกระตุกก็แล้วกัน... ว่าแต่ อีก 2 วันเจอกันนะครับ น้องรอย...ของพี่

--------------------------------------------------------------------------------------------

ตัดจบที่พาร์ทเฮียตรงนี้นะคะ ฮื้อออออออ เดี๋ยวตอนหน้าไปดูดีกว่าว่าเด็กน้อยจะทำยังไงกับการแกล้งดราม่าของอีเฮียดี ><" ว่าแต่ อยากเตือนให้น้องระวังตัวจัง เฮียจะบินไปลักพาตัวหนูแล้วลูกกกกกกกกกกกกก

พูดคุยติชมได้ที่ #Ourถิงหยวน นะคะ ฝากตัวด้วยค่าาาา <3