ESSORHINO FICTION

ฮั่นเกอไดอารี่ #1 #ฮั่นหยาง               วันนี้ผมเลิกเรียนเร็ว  คืออายุขนาดนี้ จริง ๆ ผมต้องเรียนจบแล้ว แต่ติดที่ว่า เคยหยุดเรียนไปปีนึง เพราะที่บ้านมีปัญหา พอได้กลับมาเรียน ฮั่นเกอก็เป็นคนส่งผมเรียนจนตอนนี้ปีสุดท้ายแล้ว อีกไม่กี่เดือนก็เรียนจบแล้วล่ะ             โอเค เลิกพูดเรื่องเรียนของผมเถอะ วันนี้กลับมาบ้านได้แปปเดียว ก็ต้องไปทำโปรเจคบ้านเพื่อนอีก แต่ก็ต้องบอกฮั่นเกอไว้ ไม่งั้นคงโวยวายว่าผมหายตัวจนบ้านพัง ก็นะ ผมหล่อไง ฮั่นเกอก็ต้องห่วงผมเป็นธรรมดา             ว่าแต่ หลังจากวันนั้นที่ผมเจอไดอารี่ของฮั่นเกอ ผมก็ไม่ได้เห็นไอ้สมุดเล่มนั้นอีกเลย ดูเหมือนฮั่นเกอจะหาที่เก็บใหม่ได้แล้ว แต่คุณเชื่อเถอะ ผมจะหามันให้เจอ แล้วจะมาอ่านให้คุณฟังด้วยละกัน ดีไหมล่ะ             ผมเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้อง ยังไม่เจอฮั่นเกอเลย สงสัยยังไม่กลับจากทำงาน ผมเตรียมอุปกรณ์ทำโปรเจค แล้วก็เขียนโน๊ตว่าผมไปค้างบ้านเพื่อนไว้ที่ตู้เย็น ขี้เกียจโทรหา เดี๋ยวเรื่องจะยาว พอเสร็จเรียบร้อย ผมก็พร้อมออกจากบ้าน แต่ก็ชะงักขาตัวเองไว้ก่อน ผมไปห้องฮั่นเกอก่อนดีกว่า ตอนนี้โอกาสด

[os] Stay : ฮั่นหยาง ฟังเพลงเพื่อเพิ่มอรรถรสค่ะ *อาจมีฝนที่หล่นมาชั่วคราว และเมฆขาวที่ผ่านมาเพียงชั่วคืน เจอะกับลมก็ปลิวไป ไม่มีใครรื้อฟื้น ไม่ได้เป็นความยั่งยืนเสมอไป …             มีเพลงเพลงหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในความคิด ทำให้ผมรู้สึกว่างเปล่ามากกว่าที่เคยเป็น เรื่องราวมันไม่ได้ผ่านมานานเลยสักนิด ทุกสิ่งราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ทุกครั้งที่นึกถึงคนคนนั้น มีทั้งความสุข รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ความหวามไหว ความอ่อนโยนเอาใจใส่ของเขาคนนั้นยังผ่านเข้ามาในห้วงความทรงจำ             เมื่อไม่นานมานี้ผมตัดสินใจลาพักร้อน รวบรวมเงินเก็บและโบนัสจากการทำงาน ซื้อทัวร์ไปยุโรป 8 วัน 5 คืน ด้วยราคาที่พอจะต้องกินมาม่าไปอีกหลายเดือน แต่ผมตัดสินใจแล้ว ผมต้องการความผ่อนคลายมากกว่าที่ตัวเองคิด ช่วงเวลา 3 ปีที่ผมทำงานหนักโดยไม่ได้หยุดพัก ไม่มีเวลาจนกระทั่งปีแรกของการทำงานก็ทำให้คนรักนอกใจเพราะไม่มีเวลาให้ ซึ่งหลังจากนั้น ก็ไม่มีใครฝ่ากำแพงงานที่สูงลิ่วเข้ามาอยู่ในใจของผมได้ ...แต่กับเธอที่ผ่านมาชั่วคราว และเรื่องราวที่เปลี่ยนไปชั่วข้ามคืน กับอะไรที่