ESSORHINO FICTION

[Special Fic] วาเลนไทน์ของเฉินเหว่ยถิง Part 8 [END] พบกันอีกครั้งกับฟิค #วิ่งเปี้ยวโปรเจกต์ ซึ่งคราวนี้มาในธีม “วาเลนไทน์” โดยเราจะเขียนต่อกัน 4 คนคนละ 2 หน้าถ้วน ไม่มีการบอกพล็อต ต่อแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้ อยากรู้ไหมคะ ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาลุ้นด้วยกันสิคะ :D ความเดิมตอนที่แล้ว Part 1 by @cmart138 Part 2 by @en_gen95 Part 3 by @ConiCat Part 4 by @Essorhino Part 5 by @cmart138 Part 6 by @en_gen95 Part 7  by @ConiCat “ อย่ามอง... ” เสียงคุ้นเคยที่นึกไม่ออกว่าเป็นใครดังขึ้นข้างหู หวังหยวนขยับตัว แต่เสียงกระซิบที่ริมใบหู ทำให้เขาหยุดอยู่นิ่ง ๆ สัมผัสถึงความห่วงใยที่ที่อยู่ตรงหน้า ความอบอุ่นแปลก ๆ ไหลท่วมจิตใจ “ไม่ต้องรู้หรอก ไม่รู้น่ะดีแล้ว” “ไม่ต้องรู้อะไร เรื่องไหนที่ผมไม่ควรรู้กันแน่” หวังหยวนส่ายหัวอย่างดื้อดึง มือทั้งสองข้างจับที่มือใหญ่ที่ยังคงทาบทับปิดบังสายตาของเขา “ไม่ว่าเรื่องตรงหน้า หรือว่าฉันเป็นใคร ไม่ต้องรู้ทั้งนั้นแหล่ะ” “แต่...” “รู้แค่ว่า นายจะม

ตอนพิเศษ : Chocolate in Valentine’s Day                 อีกไม่กี่วันก็วาเลนไทน์แล้ว ผมยังหาของขวัญให้คุณบาร์ไม่ได้เลย ทำยังไงดีนะ นี่วาเลนไทน์แรกของเราเสียด้วย แต่ผมก็รู้มาว่าวันนั้นคุณบาร์ไม่ได้หยุดงาน ช่วยไม่ได้ เทศกาลแบบนี้รายได้ดีจะตาย แถมคนก็เยอะด้วย คุณบาร์ของผมก็คงไม่หยุดหรอก ไม่เป็นไร ไม่หยุด ผมไปหาเองก็ได้นี่นา         ผมยังคงเปิดอินเตอร์เน็ตค้นหาของขวัญสำหรับแฟนผมต่อไป แต่ก็ยังไม่เห็นอะไรที่เข้าตาพอที่จะเป็นของขวัญได้เลย ผมจะทำช็อกโกแลตให้คุณบาร์ก็กลัวครัวจะระเบิดไปเสียก่อน จะให้ดอกไม้หรือ ไม่เอาล่ะ เขินตายเลย หรือจะตุ๊กตาดี ไม่เอา ๆ คุณบาร์ไม่ชอบตุ๊กตาหรอกน่า         ผมเปิดเว็บไซต์ไปเรื่อย ๆ สลับกับการถามความเห็นเพื่อน ๆ ว่าควรจะให้อะไรเป็นของขวัญให้แฟนบาร์เทนเดอร์สุดหล่อของผมดี จนกระทั่งผมเปิดไปเจอกับ Jack Daniel's เป็นช็อคโกแลต ที่ผสมเหล้ายี่ห้อดังกับช็อคโกแลตนม ส่วนผสมของวิสกี้ถึง 8.5% ผมเปิดไปดูถึงกับตาลุก ปรบมือกับตัวเองดัง ๆ ว่าได้ของขวัญให้คุณบาร์แล้ว อันนี้แหล่ะ เหมาะก

Shot Fic Series [OUR] #10 : Our Begining [ถิงหยวน] Paring : William Chan waiting X Roy #1        #2          #3        #4       #5        #6         #7         #8              #9           “บ้า ที่ สุด” ผมสาปแช่งเพื่อนสุดชั่วร้ายของผมในใจ ตอนนี้เข้าเรียนแล้ว แล้วก็อาจารย์สุดโหดยังสั่งงานอย่างเอาเป็นเอาตาย นี่คิดถึงพวกผมกันใช่ไหมที่ปีใหม่พวกผมมีความสุข ผมหันหลังกลับไปมองจุนไคและเชียนซีที่นั่งอยู่ด้านหลัง พร้อมเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างคับแค้น จะเปิดโทรศัพท์ดูความเคลื่อนไหวก็ไม่ได้ เดี๋ยวโดนอาจารย์แม่ยึดไปละแย่เลย หลังจากที่เลิกเรียนแล้ว ผมรีบหยิบกระเป๋าเตรียมกลับบ้าน แต่ก่อนกลับ ขอแก้แค้นสักทีเหอะ ตุ๊บ! ผมเหวี่ยงกระเป๋ากระแทกหลังเพื่อนตัวดีจนหน้าแทบทิ่ม จุนไคหันมามองผมอย่างโมโห ผมแลบลิ้นใส่ ไม่แคร์หรอก มาแกล้งผมก่อนนี่นา แต่เอ๊ะ แกล้งแบบนี้ไม่สนุกเท่าไหร่นี่นา ผมคิดก่อนวิ่งไปหอมแก้มจุนไคอย่างง้อ ๆ ซึ่งคนโดนหอมถึงกับเบิกตากว้าง เชียนซีที่มองเห็นก็ถลึงตาใส่ผมไม่ต่างกัน ผมวิ่งหนีกลับไปที