Shot Fic Series [OUR] #5 : Our Follow [ถิงหยวน]

Shot Fic Series [OUR] #5 : Our Follow [ถิงหยวน]

Paring : William Chan waiting X Roy               

ตอนที่ 1 : Our Shot : http://myessorhino.blogspot.com/2016/01/special-shot-fic-our-shot.html
ตอนที่ 2 : Our Post : http://myessorhino.blogspot.com/2016/01/special-shot-fic-our-post.html
ตอนที่ 3 : Our Notifications : http://myessorhino.blogspot.com/2016/01/shot-fic-series-our-3-our-notifications.html
ตอนที่ 4 : Our  Conment : http://myessorhino.blogspot.com/2016/01/shot-fic-series-our-4-our-comment.html

                ผมเพิ่งกินข้าวเสร็จหลังจากชาร์จแบตมือถือไว้ ผมไม่รู้จะตอบอะไรกลับไปในข้อความ กลัวไก่จะตื่นเสียก่อนนี่สิ เด็กน้อยจะรู้ไหมเนี่ยว่าเขากำลังตกเป็นเหยื่อของผม หลังจากที่ทำอะไรเรียบร้อยผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู

“Want to see you again.”

กึก

เด็กนั่นจะฆ่าผมหรือไง ลงรูปน่ารักขนาดนั้นแล้วบอกว่าอยากเจออีก นี่หมายถึงผมใช่ไหม แต่ทำไมพอมีคนมาคอมเม้นท์ว่าอยากเจอเหมือนกันแล้วใจแป้วจัง นี่ไม่ได้พูดถึงผมหรอเนี่ย แต่ผมก็ห้ามนิ้วตัวเองไม่ให้กดคอมเม้นท์ไม่ได้หรอก

“Me too”

ผมไม่รู้หรอกว่าเขาหมายถึงผมหรือเปล่า แต่ผมอยากเจอน้องอีกครั้งเป็นเรื่องจริง ฮิ๊ววววว

หมดกัน ภาพพจน์ที่สง่างาม นักธุรกิจรูปหล่อไฟแรง เค้ารู้กันหมดบางแล้วมั้งเนี่ย ไม่ได้ ๆ ต้องขรึมหน่อย ผมกดออกจากโปรแกรม แล้วเตรียมเก็บของกลับอิตาลี่ คราวนี้ผมมาคนเดียวไม่ได้มีเลขาตามมาด้วย เลยต้องจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง แต่ก็ไม่เป็นไร ไม่มีเลขาผมก็ทำอะไรเองได้น่า แค่ขี้เกียจนิดหน่อย

ผมหอบกระเป๋าเดินทางกับคอมพิวเตอร์แล้วเรียกรถให้ไปส่งที่สนามบิน ระหว่างทางก็กดเช็คหุ้นเช็คเมล์ไปตามประสานักธุรกิจ ก่อนจะเข้าเช็คอิน หาอะไรรองท้องอีกนิดหน่อย แล้วก็ขึ้นเครื่องบิน

ผมกดไปที่กล้องถ่ายรูปจากมือถือ แล้วถ่ายรูปออกนอกตัวเครื่องไปเป็นวิวท้องฟ้ากว้างติดปลายปีกเครื่องบินมานิดหน่อย แบบฮิปสเตอร์ เอาน่า จะจีบเด็กก็ต้องทำตัววัยรุ่นนิดนึง นี่ผมไปแอบอ่านอะไรแบบนี้มาเลยนะเนี่ย

หลังจากนั้นก็เข้าโปรแกรมแต่งรูป ใส่ข้อความลงไปในภาพ “Miss” จากนั่นกดอัพโหลดเข้าอินสตาแกรม กับแคปชั่น “I don’t wanna miss anything about you baby.”

นักข่าวชาวบ้านชาวเมืองต้องสืบจนบ้าคลั่งแน่ ๆ ว่าผมหมายถึงใคร ก็จะใครล่ะ ที่รักของผมไง อ่า น้องรอย ยังไม่ขี้ตู่ก็ได้น่า ผมปิดแจ้งเตือนทั้งหมด แล้วก็เข้าไปที่โปรไฟล์ของเด็กน้อย เลื่อนดูโน่นดูนี่ซักพัก ผมก็กดไปโดนปุ่ม Follow เข้า

อุ๊ย มือลั่น

โอเค ผมตั้งใจ ผมกดไปที่ด้านบนของโปรแกรม แล้วกดเปิดแจ้งเตือนสำหรับเด็กคนนี้โดยเฉพาะ อ้อ ผมไม่ต้องสืบเรื่องของรอยหรอกนะ เพราะยังไง เดี๋ยวประวัติน้องเขาก็คงวางอยู่บนโต๊ะผมที่อิตาลี่ทันทีที่ผมไปถึงอยู่ดี

ผมปิดมือถือทันทีที่ทำทุกอย่างที่ต้องการเรียบร้อยแล้ว ก่อนจะหยิบหนังสือมาอ่านอย่างสบายใจ ผมยังไม่ง่วงเท่าไหร่ แต่อีกเดี๋ยวก็คงต้องนอนแล้วล่ะ เผื่อผมจะฝันดี

“หึหึ เสร็จพี่”

กลับฮ่องกงอีกทีเมื่อไหร่ จะลักพาตัวมาอยู่ด้วยแล้วนะคนดี...

เย้~ มาต่ออีกจึ๋งในมุมเฮีย ลัดฟ้ากลับอิตาลี่แล้ว มาดูกันว่าน้องจะเสร็จเฮียตามแผนมั้ยนะคะ 

คอมเมนท์ได้ที่ #ourถิงหยวน ที่เดิมนะคะ ❤️