Shot Fic Series [OUR] #2 : Our POST [ถิงหยวน]
Shot Fic Series [OUR] #2 : Our POST [ถิงหยวน]
Paring : William Chan waiting X Roy
อันนี้เป็นฟิคตอนต่อสั้น ๆ ของ Our Shot นะคะ ถ้าใครยังไม่เคยอ่าน ตามนี้เลยค่ะ
http://myessorhino.blogspot.com/2016/01/special-shot-fic-our-shot.html
ผมเพิ่งทำสิ่งที่กล้าหาญที่สุดในชีวิตไป ผู้ชายคนนั้น ผมเคยเห็นเขาตามหน้านิตยสาร
หรือกระทั่งหนังสือพิมพ์หัวใหญ่ ว่าเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงจากฮ่องกงที่ไปทำงานไกลถึงอิตาลี ผมไม่คิดไม่ฝันเลยสักนิดว่าจะได้เห็นเขาตัวเป็น ๆ ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะมีความกล้าหาญชาญชัยถึงขนาดไปกระตุกเสื้อเขาเพื่อถ่ายรูปชัด
ๆ สักใบ
จริง
ๆ แล้ว ผมไม่ได้กล้าหรอก ขามันไปเอง อยู่ ๆ สมองผมก็หมดการควบคุมไปเสียเฉย ๆ
เลยล่ะ เอาเป็นว่าผมเขินมากเลย
คนคนนั้นหล่อจนผมตะลึง หัวใจแทบจะหยุดเต้นตอนที่เขาหันมาสบตา เขาจะรู้ไหม
ว่าผมต้องรีบถอยห่างจากเขาก็เพราะว่ากลัวว่าเขาจะได้ยินเสียงหัวใจของผมเสียก่อน
มันไม่เชิงเป็นรักแรกพบหรอกมั้ง
เพราะผมปลื้มเขามานานแล้ว แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้เจอตัวจริง
ผมรู้สึกเสียดายเล็กน้อยที่ตัวเองใช้กล้องโพลารอยด์ เพราะผมไม่เหลือรูปของเขาเก็บไว้ดูเลยไง
เสียดายชะมัด!
ผมกดเข้าโปรแกรมอินสตาแกรมอย่างใจลอย แต่ก็ต้องตกตะลึงกับโพสหนึ่งบนนั้น
Happy New Year 2016. Thanks For Gift. 'ROY'
I look forward to seeing you.
โอ้พระเจ้า โอ้มายกู้ดเนส นี่มันเกินความคาดหมายของผมไปมาก จริง ๆ
ผมฟอลคนคนนี้มานานพอที่จะเห็นว่าเขาไม่ค่อยอัพเดตอินสตาแกรมเพราะว่างานยุ่ง
หรือไม่รูปที่อัพเดต ก็จะเป็นรูปวิวสวย ๆ ในอิตาลี พร้อมแคปชั่นที่ให้ข้อคิดต่าง ๆ
แต่โพสนี้มัน... ทำเขาตะลึงไปจริง ๆ คนคนนั้นเอ่ยถึงผม เอ่ยชื่อผม เอารูปผมไปลง
บอกว่าอยากเจอผมอีกงั้นหรอ ไม่จริงน่ะ เขากำลังฝันแน่ ๆ หวังหยวน นายต้องตื่นแล้ว
ผมหยิกตัวเอง
แต่ได้รับความเจ็บปวดเป็นรางวัลว่าผมไม่ได้ฝันไป ผมปวดแก้มจัง
ยิ้มจนหน้าบานล้นอ่าววิคตอเรียแล้วแน่เลย ทำยังไงดีนะ นี่ผมต้องทำยังไงล่ะ
หัวใจเต้นแรงจนแทบกระดอนออกมานอกอกแล้วนะ ไม่ไหวแล้ว ใจผมพองเหมือนลูกโป่งสวรรค์เลย
ผมกดนิ้วลงที่รูปนั้นสองครั้งเป็นการกดไลค์ภาพ
รูปนั้นมีคอมเม้นท์มากมายว่าผมเป็นใครจากเหล่าบรรดาเพื่อน ๆ และแฟนคลับของเขา
แต่ผมไม่อยากแสดงตัวหรอก แค่นี้ก็ยิ้มจนเหมือนคนบ้าแล้วล่ะ
ผมแคปเจอร์หน้าจอรูปของเขาเก็บไว้ในมือถือ
เก็บไว้ดูเพื่อความฟินของตัวเอง ปีใหม่นี้ต้องเป็นปีที่ดีแน่ ๆ เลยล่ะ
ผมวางมือถือไว้ที่หัวเตียง
ก่อนจะล้มตัวลงนอนโดยไม่ได้ใส่ใจเสียงแจ้งเตือนในมือถือของตัวเอง
แจ้งเตือนที่กล่องรับข้อความส่วนตัวในโปรแกรมอินสตาแกรม...
William
chan waiting send message to you.
ถ้าชอบยังไง คอมเม้นท์ได้ที่เมนชั่น หรือ #Ourถิงหยวน นะคะ ฝากตัวอีกครั้งค่ะ โค้งแรง ๆ ^^
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น