Special Fic [Memory] : Chinese New Year Day of William Chan : Part 5

Chinese New Year Day of William Chan : Part 5

#วิ่งเปี้ยวโปรเจกต์

กลับมาอีกครั้ง กันฟิค #วิ่งเปี้ยวโปรเจกต์ คราวนี้หัวข้อ ตรุษจีนค่ะ เขียน 3 คนต่อกันคนละ 2 หน้าถ้วน ไม่มีการบอกพล็อต ต่อแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้ แล้วมาลุ้นต่อกันนะคะ


Part 1 : http://polaristh.blogspot.com/2016/01/chinese-new-year-day-of-william-chan.html?m=1 By @zpctxv 

Part 2 : http://myessorhino.blogspot.com/2016/01/special-fic-memory-chinese-new-year-day.html By @Essorhino

Part 3 : http://conicat-yfworld.blogspot.com/2016/02/special-fic-memory-part-3.html By @ConiCat_

Part 4 : http://polaristh.blogspot.com/2016/02/chinese-new-year-day-of-william-chan.html By @zpctxv 

                 หลังจากพิจารณาซองแดงในมือ เขาก็คุ้นกับเงาคนที่ทอดยาว รวมถึงตัวอักษร K ที่อยู่บนภาพอีก นี่มัน...

            ...”คุณคริส”... ร่างสูงครางออกมาเบา ๆ เมื่อนึกขึ้นได้ เสียงของคน ๆ นั้นยังคงก้องอยู่ในหู เขาหยิบมือถือออกมาแล้วกดเบอร์โทรด่วนแทบจะในทันที

            “เป็นคุณหรือครับ” ทันทีที่อีกฝ่ายรับสาย เฉินเหว่ยถิงก็ไม่รีรอ กรอกเสียงถามไปแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยทันที

            “ครั้งนี้ใช่ ก่อนหน้าไม่ใช่”

            “แล้วทำไม...”

            “ฉันต้องการเตือนนาย...ถ้านายยังไม่ระวังตัวแบบนี้ ‘งาน’ ของเราจะยากมากขึ้น เข้าใจนะ แล้วซองแดงก่อนหน้านั้น ไปสืบเอาเองแล้วกันว่าใคร ฉันไม่ยุ่ง แต่อย่าให้เดือดร้อนถึงฉัน”

            “ครับ ขอโทษครับ ผมจะระวัง”

           “แล้วก็ ฉันว่าฉันเคยบอกแล้ว ถ้าไม่ติดต่อไป นายก็ห้ามติดต่อมา ไม่ว่าเรื่องอะไร คราวหน้าอย่าให้มีอีก แล้วก็จับตามองต่อไป” เสียงของปลายสายเข้มขึ้นอีกบ่งบอกถึงอำนาจที่อีกฝ่ายมีในมือ แล้วตัดสายทิ้งไปโดยไม่ได้รอการตอบกลับ

            เฉินเหว่ยถิงลดโทรศัพท์ลงช้า ๆ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ทั้ง ‘งาน’ นั้น ’งาน’ นี้ แถมยังมีเรื่องกวนใจอีก เขาจะจัดการมันหมดได้ยังไงนะ ร่างสูงส่ายหัวอย่างเหนื่อยอ่อน ก่อนจะเริ่มเข็นรถออกไปขายของที่เดิม

            หลังจากจัดของเตรียมขายเสร็จเรียบร้อย พ่อค้าน้ำทับทิมก็ยิ้มหน้าระรื่นเดินเข้ามาพร้อมกับน้ำทับทิมเย็นเฉียบในมือเหมือนเคย ทั้งสองทักทายกันตามปกติ แต่ก่อนที่หยางหยางจะเดินกลับไป ร่างเพรียวเงยหน้ากระซิบบางอย่างให้กับร่างสูงฟัง ก่อนจะรีบเดินจากไป

            ‘ม้าพยศระแวง งูเล็กให้ระวัง’

         เฉินเหว่ยถิงยืนนิ่งไปสักครู่ ก่อนจะรีบคั่วเกาลัดกระทะแรกของวัน พร้อมครุ่นคิดข้อความที่ได้รับมาจากลูกแกะสังกัดงูเล็กคนนั้น ข้อความเตือนให้เขายิ่งระวังตัวมากขึ้นทำให้เขายิ่งกังวล ยิ่งใกล้เทศกาลแบบนี้คนยิ่งมาก ควบคุมสถานการณ์ได้ยากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว

            แถมเรื่องซองแดงนั่นก็ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เสียแล้ว ยิ่งทางม้าพยศคนนั้นส่งสารเตือนมาแล้วด้วยยิ่งแย่ใหญ่ มันบ่งบอกว่าเขาถูกจับตามองมากกว่าสองทาง

            แล้วก็ยังไม่แน่ใจเรื่องคุณหนูเชียน ว่าแค่บังเอิญถือกล้องออกมาเดินเล่นในเวลากลางค่ำกลางคืนแบบนี้ทำไม แล้วใครกันแน่ ที่ส่งซองแดงรูปเขามาให้ทุกวัน ทั้ง ๆ ที่ไม่คิดว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่อง ’งาน’ ฝั่งไหนแล้วเสียอีก

         เดี๋ยวสิ งั้นเสี่ยวหยวนก็เป็นคนของม้าพยศ!! แล้วคนต่างชาติเมื่อวานก็ใช่ด้วยแน่ ๆ

            มือใหญ่ยังคงคั่วเกาลัดไปด้วย คิดเรื่องราวต่าง ๆ ในหัวไม่ได้หยุด สายตาสอดส่องระแวงระวังไปทุกย่างก้าว ก่อนจะหันกลับไปยังทิศของร้านทองเชียนเชียนตรงหน้าเพราะได้รับคำสั่งจากงูเล็กให้มาจับตาดู

            หลังจากขายของไปได้เกือบครึ่งวัน พรุ่งนี้ก็ตรุษจีนแล้ว วันนี้วันจ่าย คนยิ่งมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว เฉินเหว่ยถิงปาดเหงื่อที่ไหลอย่างกับน้ำออกจากใบหน้า ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาเจ้าเหมียวของเขา

            “เฮ้ อี้เฟิง วันนี้ไม่กินบะหมี่ได้ไหม มีกระเพาะปลาหรือเปล่า”

            “เฮียเรื่องมาก เดี๋ยวเอาไปให้แล้วกัน”

          หลังจากที่โทรสั่งข้าวได้ไม่นาน ร่างของแมวตัวใหญ่ก็เดินเข้ามาหาพร้อมกับยื่นชามกระเพาะปลามาให้พร้อมกับซองแดงซองหนึ่งด้วยใบหน้าบึ้งตึง

            เฉินเหว่ยถิงเงยหน้ามองอี้เฟิงด้วยความตกตะลึง อะไรกัน ซองแดงอีกแล้วหรอเนี่ย

            “อะไรเนี่ยเหมียว”

            “หยางหยางฝากมา เห็นว่าแม่บอกให้เอาอั่งเปามาให้ ไปละ เบื่อคนเสน่ห์แรง”

           

          ร่างสูงมองตามไปด้วยความงุนงง ก่อนจะแกะซองแดงออก ในนั้นไม่ได้มีอั่งเปาอย่างที่อี้เฟิงบอกไว้ แต่มีรูปถ่ายของเขาเหมือนทุกวัน แต่ที่ไม่เหมือน คือข้อความที่ด้านหลังรูป

            “รู้ตัวช้า”

           หือ อะไรเนี่ย เขางงไปหมดแล้ว แล้วหยางหยางหรอที่ส่งมา แต่ลายมือไม่ใช่นี่นา แล้วอีกอย่าง เจ้าแกะนั่นก็ขายน้ำทับทิมตลอด จะไปถ่ายรูปเขาได้ยังไง แค่งานที่ได้รับก็ยุ่งอยู่แล้ว ถึงจะไม่ยุ่งเท่าเขาก็เถอะ

            หรือจะเป็นคุณหนูเชียนจริง ๆ แล้วถ้าเป็นคุณหนูร้านทองหน้าตายนั่นจริง ๆ คนแบบนั้นหรือจะมาทำอะไรแบบนี้ เขียนข้อความทั้งหยอดทั้งแซว ถ้าเป็นแบบไอ้แกะหรือเหมียวก็ว่าไปอย่างสิ ใครแกล้งวะ นี่ถ้าได้รับซองแดงอีกวันนี้เขาคงประสาทกินแน่ ๆ

            วันนี้ร่างสูงกลับบ้านเร็วกว่าปกติเพราะขายหมดเร็วกว่าที่คาดไว้มาก หลังจากเก็บข้าวของล้างกระทะทำอะไรเรียบร้อยก็ขึ้นมาทำความสะอาดร่างกายของตัวเองก่อนจะมานั่งครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ในช่วงสั้น ๆ ที่ผ่านมา

            กรี๊งงงงงงงง.... เสียงโทรศัพท์ดังขัดความคิดของเขาจนต้องถอนหายใจ แต่เมื่อเห็นเบอร์ที่โชว์อยู่ที่หน้าจอก็ได้แต่เอื้อมมือใหญ่ไปกดรับอย่างรวดเร็ว

            611

 “ครับ ผู้กอง”

         “เตรียมตัว...” เสียงแหบของปลายสายที่ตอบกลับมาสั้น ๆ ทำให้ร่างสูงถึงกับต้องตัวเกร็งพร้อมรับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น

---------------------------------------- TBC------------------------------------------------

แล้วเหตุการณ์อะไรจะเกิดขึ้นละคะท่านผู้โชมมมมมมมมมมมมมม รอลุ้นตอนจบพร้อมกันได้ที่พาร์ทหน้า กับ  @ConiCat_ นะคะ ทวงตอนต่อได้ที่คนนี้เช่นกัน แฮ่

ติชม / คอมเม้นท์ ลุ้นไปด้วยกัน ที่ #ตรุษจีนของเฉินเหว่ยถิง นะคะ ^^