Request SF Fic From Pic #ถิงหยาง
Request SF Fic From Pic #ถิงหยาง
“ป๊าฮะ ม๊าบอกว่าอยากกินบิงซู”
เสียงเล็ก ๆ ดังขึ้นเมื่อเด็กน้อยวัยราว ๆ 5-6 ขวบวิ่งมาถึงตัวเฉินเหว่ยถิง
คนเป็นพ่ออุ้มลูกขึ้นแนบอกก่อนหอมที่แก้มยุ้ย ๆ นั้นอย่างหมั่นเขี้ยว
“ตัวเองอยากกินก็บอก มาอ้างอะไรครับคนดี”
หยางหยางเดินตามเด็กน้อยออกมาจากในห้องครัว ก่อนจะขยี้หัวเด็กน้อยในอ้อมกอดคนพ่ออย่างเอ็นดู
“ก็ม่าม๊าพูดจนผมอยากกินนี่ฮะ น้ำแข็งไสหวาน
ๆ งี้อ่า” เด็กน้อยพูดพลางอมลมจนแก้มป่อง
จนหยางหยางอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปหอมแก้มกลมนั่นด้วย
ฟอดดดดดด
“อ๊ะ” หยางหยางอุทานเมื่อเฉินเหว่ยถิงหอมลูกกระทบแม่?
แบบเขาเข้าด้วย มือเรียวยกมือตีอีกฝ่ายไม่แรงนักพอแก้เขินเท่านั้น
“ครับ ไปสิ
ผมก็อยากไปเที่ยวบ้างเหมือนกัน” หยางหยางตอบพลางจูงลูกชายเข้าห้องเพื่อแต่งตัวสำหรับไปเที่ยว
ซึ่งใช้เวลาไม่นานนักเนื่องจากเด็กชายอยู่นิ่ง ๆ ให้แต่งตัวได้ง่าย ๆ
มาช้าเอาก็ตรงที่มือปลาหมึกของคนพ่อนัวเนียอยู่กับหยางหยางไม่ห่างจนต้องเอ็ดเอาเพราะกลัวลูกชายจะรอนาน
“ไปครับคนดี”
หนุ่ม ๆ ทั้งสามแต่งตัวหล่อออกจากบ้าน
เฉินเหว่ยถิงเปิดประตูรถให้หยางหยางก่อนอุ้มลูกชายให้นั่งตัก
ส่วนตัวเองอ้อมมานั่งฝั่งคนขับพร้อมพาสมาชิกของบ้านไปพักผ่อนนอกบ้าน
“ป๊า ผมอยากเล่นเกมเซ็นเตอร์”
เด็กน้อยร้องบอกพ่อเมื่อทั้งสามคนเดินผ่านโซนสำหรับเล่นเกม
หยางหยางมองลูกชายที่ขี่คอเฉินเหว่ยถิงพลางเอ่ยเงื่อนไข
“ถ้าเล่นเกมชนะ จะได้กินบิงซู แต่ถ้าแพ้
ต้องกลับไปช่วยล้างจานนะ ตกลงไหม”
เด็กน้อยพยักหน้า
เขาเรียนรู้มานานแล้วว่าที่บ้านถ้าอยากได้อะไรจะมีเงื่อนไขให้เขาได้พยายามก่อนเสมอ
ป๊ากับม๊าสอนว่าถ้าเราอยากได้อะไรแล้วได้มาง่าย ๆ เราจะไม่เห็นค่าของมัน เพราะฉะนั้นเรื่องการช่วยงานบ้านเล็ก
ๆ น้อย ๆ แลกกับของเล่นที่อยากได้
หรือได้กินขนมที่อยากกินเป็นสิ่งที่เด็กน้อยเคยชิน
เฉินเหว่ยถิงปล่อยลูกลงจากคอ ก่อนจูงมือไปแลกชิปสำหรับเล่นเกม
นอกจากสำหรับของเด็กน้อยแล้ว ร่างสูงยังแลกชิปสำหรับตนเองด้วย
สองพ่อลูกนั่งลงที่เกมแข่งรถ ข้าง ๆ กัน
ส่วนหยางหยางก็ยืนดูลูกชายอยู่ข้าง ๆ ก่อนจะเห็นว่าทั้งสองคนกำลังสนุก
จึงหันกลับไปแลกเหรียญสำหรับตัวเอง แล้วหย่อนเหรียญลงในตู้ที่ใช้คีบตุ๊กตา
เวลาผ่านไปไม่นานนัก
หยางหยางกลับมาพร้อมตุ๊กตาในมือ ก่อนเห็นว่าลูกชายเล่นเกมชนะ จึงยิ้มให้อย่างใจดี
เอ่ยชมเชยเพื่อเป็นกำลังใจให้ แล้วยื่นตุ๊กตาที่ได้มาให้ลูกเป็นรางวัล
“เก่งมากครับเด็กดี ไปครับ
ไปทานข้าวก่อนเนาะ แล้วค่อยไปทานบิงซูกันนะ”
หลังจากที่จัดของคาวเข้าปากจนเต็มท้อง
ทั้งสามคนเดินย่อยอาหารไปเรื่อย ๆ เดินดูโซนของแต่งบ้าน ร้านหนังสือ
โซนของเล่นสำหรับเจ้าตัวเล็ก ก่อนจะจบที่ร้านบิงซูที่ตั้งใจมา
ของหวานเย็นจับใจถูกวางเสิร์ฟไว้บนโต๊ะ
หยางหยางหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเซลฟี่ของครอบครัวเอาไว้ ใบหน้ายิ้มแย้มของคนรักของเขาถูกเก็บไว้เป็นความทรงจำ
ไม่นานของหวานที่ว่าก็หมดลง หลังจากชำระเงินทั้งหมด
เฉินเหว่ยถิงรวบของที่ซื้อมาวันนี้ไว้ในมือ
ก่อนจูงเด็กน้อยที่อีกมือถูกหยางหยางจับไว้เดินกลับมาที่รถ
หยางหยางอุ้มลูกชายให้ไปนั่งที่เบาะหลัง
เจ้าตัวเล็กของพวกเขาอิ่มแล้ว ตากลมนั่นเริ่มหรี่ปรือ ก่อนที่จะหลับไปในที่สุด
เฉินเหว่ยถิงออกรถพาสมาชิกกลับบ้าน บ้านแสนสุขของพวกเขา
หลังจากที่กลับบ้าน ทานอาหารเย็น
พาลูกชายอาบน้ำและพาเข้านอน หยางหยางพาตัวเองกลับมาอาบน้ำที่ห้อง
เฉินเหว่ยถิงอาบน้ำเรียบร้อยและนอนอ่านหนังสือนิยายโรแมนติกอยู่ที่เตียง
เมื่อหยางหยางออกจากห้องน้ำ ชายหนุ่มปิดหนังสือวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง
ดึงอีกคนมากอดไว้เต็มอ้อมแขน ก่อนขยับตัวชันเข่าบนเตียงนุ่มเพื่อเช็ดผมให้อย่างเบามือ
หยางหยางโน้มตัวปิดไฟบนหัวเตียง
ก่อนซุกตัวเข้าสู่อ้อมกอดที่รออยู่แล้ว เฉินเหว่ยถิงก้มลงใช้ริมฝีปากเคล้าคลึงอีกฝ่ายอย่างอ่อนหวาน
ก่อนเพิ่มความร้อนแรงตามอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น
มือใหญ่ไม่อยู่สุขนักเมื่อสัมผัสผิวเนียนใต้ร่มผ้า รอยจูบระเรื่อยไปฝังอยู่กับซอกคอขาว
ขบเม้มจนขึ้นรอยแดง ก่อนจะลดร่างลงมาหยอกเย้ากลางอก จูบเบา ๆ ที่อกข้างซ้าย
เน้นย้ำคำรักไว้ในอก ก่อนครอบครองหัวใจอีกฝ่ายด้วยริมฝีปากร้อนระอุ
ดูดดึงความหอมหวานด้วยฟันคมและปลายลิ้น
มืออีกข้างยังคงให้ความรักกับกลางตัวของหยางหยางจนร่างบางบิดตัวอย่างเสียวซ่าน
ความปรารถนาพุ่งสูงจนเนื้อตัวที่เสียดสีกันร้อนไปหมด ความเต็มตื้นค่อย ๆ
เอ่อล้นจากการเล้าโลม ริมฝีปากหนายังคงชิมรสรักไปทั่วทุกพื้นที่
เสื้อผ้าหล่นกระจายไปอยู่ข้างเตียงอย่างหมดความสำคัญ
ความร้อนเร่าถูกครอบครองด้วยจนเต็มอก
ความเป็นหนึ่งเดียวกันส่งผลให้คนทั้งคู่ครางออกมาอย่างสำลักความสุข
ยังไม่ทันขยับกาย ความทรมานด้วยความซาบซ่านใจแผ่ขยายจนเต็มร่าง ความรักจากร่างสูงเติมเต็มจนคับแน่น
เสียงหอบหายใจดังท่ามกลางความเงียบและแสงจันทร์
ปึงๆๆๆ
“ป๊า ม๊าครับบบบบบบบบบ ผมฝันร้ายยยยย
ฮือออออออออ ”
เสียงรัวประตูพร้อมเสียงร้องของเด็กชายที่น่าจะหลับไปแล้วดังอยู่หน้าห้อง
เฉินเหว่ยถิงชะงักจังหวะกลางคัน ก่อนถอนตัวออกอย่างรวดเร็ว
ควานหากางเกงที่โยนไปสุ่ม ๆ ข้างเตียงแล้วเปิดประตูรับลูกชายที่ยืนร้องไห้อยู่หน้าห้อง
หยางหยางที่ไม่ทันตั้งตัวได้แต่คว้าผ้าห่มมาคลุมท่อนล่าง
ทั้งที่ความปรารถนายังไม่จางหายไป รับเด็กน้อยที่โผเข้ามากอดเขาไว้
ก่อนจะยิ้มอ่อนใจไปหาคนเป็นพ่อที่เสยผมอย่างหงุดหงิด แต่ไม่สามารถทำอะไรได้
“คืนนี้ผมนอนด้วยนะครับ นะครับป๊า
นะครับม๊า ผมกลัว”
หยางหยางขยับตัวให้เด็กน้อยมานอนข้าง ๆ
ก่อนที่เฉินเหว่ยถิงทิ้งตัวลงนอนที่อีกฝั่งของหยางหยาง
เอื้อมมือกอดทั้งสองคนไว้ในอ้อมแขน
ไม่นานนักเด็กน้อยก็หลับไป
แต่ผู้ใหญ่ทั้งสองยังคง ตื่น อยู่ มือใหญ่ลูบขาของหยางหยางอย่างมีความนัย
ซึ่งอีกคนทำได้เพียงกลั้นลมหายใจเพื่อไม่ให้เสียงร้องหลุดรอดออกจากลำคอ
อารมณ์ที่ยังคุกรุ่นถูกโหมขึ้นมาง่ายดายราวกับราดน้ำมันลงบนกองไฟ เพียงแต่ว่าไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่าการเติมเต็มกันและกันอย่างช้า
ๆ เพื่อไม่ให้รบกวนเด็กน้อยที่จมอยู่ในห้วงนิทรา
“คราวหลังป๊าจะเอาดรีมแคชเชอร์ไปแขวนไว้หัวเตียงให้นะ จะได้ไม่มาขัดป๊าอีก ไอ้แสบบบบบ”
---------------------------------- FIN--------------------------------------
ก๊ากกกกกก สงสารป๊าเค้านะคะ เอาเป็นว่า มีลูกก็รักลูกด้วยนะจ๊ะ
คุณเหว่ยถิงงงงงงง
อันนี้จากรีเควสรูปด้านบนนะคะ
1. ถิงหยาง คอมเม้นท์ : พี่ถิงหื่น ๆ
2. บิงซู
3. ความสัมพันธ์พ่อแม่ลูก
ก็ตามนี้เนาะ ^^
Feedback มาในเมนชั่นได้เลยนะคะ อ่านแล้วคิดยังไง
จุ๊บค่ะ
อ่านแล้วขำไม่หยุดคือสะใจมาก55555555555555(ไม่มีความสงสารพี่ถิงคนกามเลยแม้แต่นิด^^) ตอนแรกดูเป็นครอบครัวสุขสันต์มากกก แต่พอตอนท้ายนี่ฮาจริงๆค่ะหรรษาสุดๆ ขอบคุณที่แต่งฟิคดีๆให้อ่านนะคะ /// เรื่องหน้าขอหยางเฟิงครอบครัวสุขสันต์บ้างได้ไหมค่ะ^^
ตอบลบ