[Special Fic] INSIDE ME backstage #เบื้องหลังคอนเสิร์ตของเฉินเหว่ยถิง Part 4

การกลับมาอีกครั้งของ #วิ่งเปี้ยวโปรเจกต์ ครั้งที่ 4

พบกันอีกครั้งกับฟิค #เบื้องหลังคอนเสิร์ตของเฉินเหว่ยถิง
ซึ่งคราวนี้มาในธีมคอนเสิร์ต INSIDE ME ของเฮียถิงค่ะ
โดยเราจะเขียนต่อกัน 6 คนคนละ 2 หน้าถ้วน ไม่มีการบอกพล็อต ต่อแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้
อยากรู้ไหมคะ ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาลุ้นด้วยกันสิคะ

ตอนที่แล้วค่ะ

Part 1 >> by @ConiCat_

Part 2 >> by @cmart138

Part 3 >> by @kakujo59

          เฉินเหว่ยถิงยังไม่ทันพูดอะไร แต่คนตัวเล็กเหมือนจะนึกอะไรได้เสียก่อน ก่อนจะเบิกตากว้าง แล้วขอตัวกลับไปก่อนแบบที่คาดว่ายังคงหาสติตัวเองกลับมาไม่ได้แบบคนกำลังช็อคสุดขีด ส่วนคนทิ้งระเบิดยังคงหัวเราะงอหายอยู่กลางห้องนั่งเล่น เฉินเหว่ยถิงค้อนอีกฝ่ายจนตากลับ

          “เจ่เจ้ อย่ามาทำเป็นค้อนน่า ไม่ชอบเด็กแบบนี้ไม่ใช่หรอ”

          “เด็กเดี๋ยวมันก็โตนี่หว่า”

          “เด็กมันโต เจ้ก็เหี่ยวพอดี”

          “ยังไม่เหี่ยวโว้ย ไปเลยไปไหนก็ไป ไม่ให้อยู่แล้วห้องเนี่ย”

           ป๋อหรันกลับไปแล้ว แต่ไม่ได้กลับเพราะเจ้าของห้องไม่ให้อยู่ แต่เพราะโทรศัพท์สายสำคัญโทรมาง้อแบบที่เหว่ยถิงเห็นไวไวว่าเจ้าตัวเมมมันไว้ว่าอู๋เสีย…..

           เฉินเหว่ยถิงนั่งดื่มเครื่องดื่มบำรุงที่ได้มาจากหยางหยางจนหมด ก่อนที่จะโทรกลับไปขอบคุณคนที่ฝากระเบิดลูกใหญ่มาทิ้งไว้จนเด็กน้อยสติหลุดไปขนาดนั้น

           “เฮ้ หยางหยาง ขอบใจมากเรื่องเครื่องดื่ม”

           “อ้อ เจ้ เรื่องเล็ก”

           “นายก็เอากะเค้าด้วยหรอ”

            “ฮ่าๆ ก็เฮียเล่นบทนี้ดีเกินไปไง เค้าเชื่อกันทั้งวงการแล้วมั้ง”

            “ลองไม่ทำสิวะ ขนาดวันนี้ซ้อม ๆ อยู่ยังมาเลย มองซะตาเชื่อม ขนลุก”

            “ไม่ใช่ม๊างงงงง อินขนาดนี้ นี่เมื่อกี้เชียนซียังโทรมาหาผมอยู่เลยว่าจริงไหม”

            “ห๊ะ เจ้าเงียบนั่นโทรหานายหรอ จะบ้าตาย นายก็รู้นี่นาว่าทำไม ถ้าไม่เล่นมุกนี้ก็ต้องเหนื่อยกว่านี้แน่ล่ะ ว่าแต่ งานคอนฉันนายจะไม่มาหรอ”

            “ยังไม่รู้เลยเฮีย อยากไปนะ แต่ไม่อยากไปแย่งที่จากแฟนคลับพี่ เดี๋ยวผมไป แฟนคลับเฮียจะมาหลงผมหมด”

             “เหอะ อย่ามาหลงตัวเองแถวนี้นะไอ้แกะหลงฝูง ถึงจะเป็นเจ่เจ้ ควีนก็ไม่เปลี่ยนใจหรอก”

             “จ้าจ้า รักแฟนคลับขนาดนี้ ควีนคงปลื้มตาย ผมวางละ”

              “เออ บาย”

              หยางหยางวางสายไปแล้ว คนที่กำลังจะต้องเล่นคอนเสิร์ตก็บอกตัวเองว่าถึงเวลาต้องนอนพัก ร่างสูงของเฉินเหว่ยถิงเคลื่อนตัวเข้าไปยังห้อง ทิ้งตัวลงบนเตียงกว้าง เปิดเว่ยป๋อเช็คความเคลื่อนไหวข่าวคราวของตัวเอง ก่อนจะหลับไปอย่างเหนื่อยอ่อน

              ไม่กี่วันก็จะถึงงานคอนเสิร์ตแล้ว เฉินเหว่ยถิงค่อนข้างยุ่ง เพราะเนื่องจากต้องซ้อมร้อง ซ้อมเต้นกับทีมงาน เรื่องโปรดักชั่นต่าง ๆ ก็ต้องจัดการ ไม่รวมกับที่ต้องรับมือคนที่ชอบมาเยี่ยมจนต้องกลายร่างเป็น ‘เจ่เจ้’ อยู่บ่อยครั้ง บางทีมาหาเขา หรือไม่บางทีก็มาหาคนที่ได้รับเชิญเป็นเกสท์บ้าง

               “เฮ้ วิลเลียม คริส เข้ามาลองชุดกันหน่อย”

                ฝ่ายคอสตูมเรียกเจ้าของคอนฯ และอู๋อี้ฝานเข้าไปฟิตติ้งและเลือกชุด เฉินเหว่ยถิงเลือกชุดนั้นลองชุดนี้อย่างถูกใจ เขายกมือถือมาถ่ายเซลฟี่เก็บไว้เสียหลายรูป ก่อนจะกลับไปซ้อม เมื่อเลือกชุดที่ต้องการได้จนครบ ฝ่ายคอสตูมรับหน้าที่ไปจัดการต่อ ก่อนจะนัดหมายว่าจะลองใส่ซ้อมจริงในวันรุ่งขึ้นเพื่อรันคิว

                หลังจากซ้อมเสร็จไปอีกรอบ วันนี้อี้ฝานขอตัวกลับก่อนเพราะมีงานต่อ ทำให้คลาดกับใครบางคนที่เปิดประตูห้องเข้ามาแบบไม่ได้บอกล่วงหน้า เฉินเหว่ยถิงที่พักกินน้ำอยู่บนเวทีเห็นร่างโปร่งเข้าก็รีบลงมาหาอย่างรวดเร็ว

                “เอ้อร์เหยีย มาไม่บอกก่อน”

                “ฝอเหยีย เหงื่อท่วมเชียว”

                “ฮ่าๆ นี่เป็นไงมาไงแวะมาหาได้”

                “ก็ผ่านมาแถวนี้ เลยแวะเอาขนมมาฝากครับ”

                อี้ชิงและเฉินเหว่ยถิงเดินไปหาที่นั่งหลังจากทักทายกันอย่างสนิทสนม ตลอด 100 วันที่ถ่ายทำเก้าสกุล ทั้งสองคนได้คุยกันมากขึ้น จนตอนนี้ก็มีเรื่องให้พูดคุยกันไม่รู้เบื่อ

               “เอ้อร์เหยีย มาร้องงิ้วในคอนฉันไหมล่ะ”

               “ฮ่า ๆ ไม่เอาครับ ก็รู้นี่ว่าผมไม่ชอบตัวเองตอนแต่งงิ้ว”

                “ทำไมล่ะ นายสวยออก”

                “มันไม่เหมือนหน้าผมเลยนะ ไม่เอาๆ ผมไปดีกว่า อยู่นานเดี๋ยวได้แต่งงิ้วขึ้นเวทีอีก อีกไม่กี่วันก็ถึงวันจริงแล้วนะครับ สู้ ๆ มันต้องออกมาดีแน่ๆ” อี้ชิงพูดพลางลุกขึ้นโบกมือลาเจ้าของเวที

                อี้ชิงไปแล้ว เฉินเหว่ยถิงขึ้นไปซ้อมต่อจนแรงหมด ทีมงานโอดครวญกันใหญ่ว่าเหนื่อยจนหัวใจเกือบวายจนได้ฤกษ์แยกย้ายบ้านใครบ้านมัน ร่างสูงเดินกลับไปที่รถตู้คันใหญ่เพื่อกลับที่พัก หลังจากที่หลังพิงพนักที่นั่ง มือใหญ่ควานหามือถือเช็คโซเชียลอย่างเคยชิน อ่านข่าว เข้าไปแซวคนโน้นทีคนนี้ทีอย่างอารมณ์ดี ตอบวีแชทที่หลายคนทักมาอวยพรเรื่องคอนเสิร์ต ไม่นานรถตู้ก็เลี้ยวเข้ามาถึงที่พัก

                เฉินเหว่ยถิงหอบหิ้วข้าวของขึ้นมาถึงห้อง ถอดเสื้อโชว์กล้ามเนื้อแน่นจากการออกกำลังกายอย่างหนักและการควบคุมอาหารสุดเข้มงวดของเหล่าผู้จัดการตอนถ่ายหนังเรื่องเตมูจิน ตอนนี้ดีหน่อยที่ได้กินขนมบ้าง ไม่งั้นจะต้องกินไข่จนหน้ากลมเหมือนไข่แน่ ๆ

               ร่างสูงถอดเสื้อผ้าแล้วพันผ้าขนหนูเพื่อไปชำระร่างกายจากการออกแรงเต้นมาทั้งวัน น้ำอุ่นเปิดรอไว้ในอ่าง เฉินเหว่ยถิงลงไปแช่น้ำอย่างสบายอารมณ์ แต่ยังไม่ทันจะได้ดื่มด่ำกับการแช่น้ำ ก็มีเสียงกดกริ่งเรียกให้ต้องออกไปดูว่าใครมาขัดเวลาสุนทรีย์

               ‘ทำไมช่วงนี้เนื้อหอมนักวะ มีแต่คนมาหา เวรเอ๊ย’

               เฉินเหว่ยถิงหยิบเสื้อคลุมคลุมตัวเองลวก ๆ ก่อนสาวเท้าออกไปเปิดประตูรับแขกผู้มาเยือน พอเห็นว่าใครที่มายืนรออยู่หน้าประตูก็ได้แต่ร้องอุทานด้วยความตกใจ

               “เฮ้ย! เอ้ย มาได้ยังไงเนี่ย”

--------------------------------------------- TBC-----------------------------------------------

ทิ้งทาย : คอมเมนต์กันได้ที่ 


#เบื้องหลังคอนเสิร์ตของเฉินเหว่ยถิง นะคะ

ทวงตอนต่อไปที่ @en_gen95