[Special Fic] วาเลนไทน์ของเฉินเหว่ยถิง Part 4
[Special Fic] #วาเลนไทน์ของเฉินเหว่ยถิง Part 4
พบกันอีกครั้งกับฟิค #วิ่งเปี้ยวโปรเจกต์ ซึ่งคราวนี้มาในธีม “วาเลนไทน์”
โดยเราจะเขียนต่อกัน 5 คนคนละ 2 หน้าถ้วน ไม่มีการบอกพล็อต ต่อแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้
อยากรู้ไหมคะ ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาลุ้นด้วยกันสิคะ :D
ความเดิมตอนที่แล้ว
Part 1 by @cmart138
Part 2 by @en_gen95
Part 3 By @ConiCat_
“กริ๊งงงงงงงงงง”
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดความคิดของคนที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวกว้าง
เฉินเหว่ยถิงเหลือบมองมือถือของตัวเองที่ยังคงส่งเสียงออกมาก่อนจะเอื้อมมือใหญ่ไปหยิบมากดรับสาย
“ฮัลโหล
ว่าไง”
“เฮีย
คืนนี้ไปไหนมั้ย” เสียงปลายสายดังขึ้นทันทีชายหนุ่มกดรับสาย
“คงไม่
พอดีมีเด็กต้องเลี้ยง” เฉินเหว่ยถิงตอบอีกฝ่ายก่อนจะหยิบรีโมทโทรทัศน์มาหรี่เสียงเพื่อคุยได้สะดวกขึ้น
“เด็กที่ไหนเฮีย
เสี่ยวหยวนน่ะนะ ไม่เป็นไรหรอก น้องดูแลตัวเองได้อยู่แล้วเชื่อผมดิ มาเหอะ
ออกมาหาอะไรกินกับผมดีกว่า” เสียงทุ้ม ๆ
ของปลายสายยังคงโน้มน้าวให้เฉินเหว่ยถิงออกไปข้างนอกอยู่ดี
“ไม่ใช่หรอก
เพื่อนของเสี่ยวหยวนน่ะ มาทำการบ้านด้วยกัน”
“อ้าวหรอ
เสียดายจังเลยเฮีย ช่วงนี้ผมว่างมาก กำลังหาเรื่องสนุก ๆ ทำเสียหน่อย
ขี้เกียจนอนแกร่วอยู่บ้าน”
“กำลังอยากทำเรื่องสนุก
ๆ หรอ ดีเลย มีเด็กดื้อให้ปราบแน่ะ สนใจไหม”
“โอ้โห
ทำไมเฮียไม่บอกผมแต่แรกล่ะ สนใจสิ เด็กนั่นอยู่ไหนล่ะ”
“ไม่ใช่วันนี้หรอก
เดี๋ยวเหยื่อรู้ตัวนะ อย่าใจร้อนสิ”
แกร็ก....
เสียงเบา ๆ ที่ได้ยินทำให้ร่างสูงที่กำลังคุยโทรศัพท์เงียบไป
ก่อนจะเอ่ยปากขอวางสายแล้วบอกว่าค่อยคุยกันทีหลังก่อนจะหันไปหาคนที่ทำให้เกิดเสียงขัดบทสนทนาของตัวเอง
เชียนซีที่ลงบันไดมาหยุดชะงัก
และประสานสายตากับเฉินเหว่ยถิงอย่างไม่หลบ
แววตาดื้อดึงนั้นยังฉายออกมาอย่างไม่ลดละ
ก่อนที่คนโตกว่าจะยิ้มมุมปากแล้วเป็นฝ่ายหลบสายตาออกมาก่อนแล้วเปิดปากถามคำถามออกมา
“ลงมาทำไม
การบ้านเสร็จแล้วหรอ”
(...............)
อีกฝ่ายเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนหันมาตอบอย่างเสียไม่ได้เมื่อได้ยินเสียงลงบันไดของเพื่อนสนิทที่เดินลงมา
“เสร็จแล้ว
กำลังจะกลับ...ครับ”
“ตัวแสบ
ไปส่งเพื่อนสิ อ้อ แล้วที่บอกว่าอยากเดตกับเฮียใช่ไหม วาเลนไทน์นี้น่ะ” คนที่แก่ที่สุดในบ้านหันไปมองน้องชายตัวเอง
“อยากสิ
เฮียยอมตกลงไปกับผมหรอ เยส!!!”
“แต่.....”
เฉินเหว่ยถิงลากเสียงยาวก่อนจะหันไปสบตาเด็กอีกคนที่ยืนทำหน้าตายอยู่ข้าง ๆ
น้องชายของเขา
“แต่อะไรล่ะเฮีย
พูดมาเร็ว ๆ ดิ” หวังหยวนพูดพลางวิ่งเข้ามาเขย่าแขนพี่ชายที่นั่งอยู่บนโซฟา ร่างสูงอมยิ้ม
ก่อนจะถามหวังหยวนออกมาว่าอยากไปไหน
“ผมอยากไปสวนสนุก”
“คนเยอะจะตาย”
เฉินเหว่ยถิงเบ้ปาก แต่ก็ยอมพยักหน้าให้กับน้องชาย “ก็ได้ เฮียจะพาไป
เราก็พาเพื่อนไปด้วยแล้วกัน เฮียก็จะให้เพื่อนไปด้วยเหมือนกัน”
“เอ๊ะ
ก็ได้นะเฮีย เชียนซี นายไปนะ ชวนต้าเกอไปด้วยนะ นะ”
หลังจากที่คนตัวเล็กตกลงกับเฉินเหว่ยถิงได้ก็หันไปอ้อนเพื่อนตัวเองต่อทันที
โดยไม่ทันเห็นว่าที่พี่ชายของตัวเองกำลังยิ้มมุมปากอย่างสมใจที่สุด ส่วนคนที่เห็นยิ้มนั้น
คือคนหน้าตายที่มองอยู่ก่อนแล้ว
เชียนซีหันมามองหวังหยวนอย่างระอาที่ไม่ได้รู้อะไรเลย
แต่ก็ไม่อยากขัดเพื่อน ยังไงเขาก็ดูแลตัวเองได้อยู่แล้ว เรื่องที่จะให้ใครมา ‘ปราบ’
เขาน่ะหรือ หึหึ ก็น่าสนุกดีนี่นา คิดว่าจะปราบเขาได้ง่าย ๆ
หรือไงนะ
“ได้
ฉันจะไปบอกจุนไคนะว่านายชวนไปสวนสนุกด้วยกันวาเลนไทน์”
“อื้อ ขอบใจนะเชียนซี แล้วเจอกันนะ เดี๋ยวฉันโทรหาอีกที”
หลังจากที่ตกลงกันได้
หวังหยวนก็พาเชียนซีออกไปส่ง
ส่วนเฉินเหว่ยถิงก็หันไปหยิบโทรศัพท์มาเปิดโปรแกรมสนทนาขึ้นมาพร้อมแชทไปหาคนที่โทรหาเขาเมื่อสักครู่
เฉินเหว่ยถิง : “วาเลนไทน์ยังว่างใช่ไหม”
(...............) : “ว่างครับเฮีย ทำไมหรอ”
เฉินเหว่ยถิง : “ก็เรื่องสนุกที่ว่า
มีให้เล่นตอนวาเลนไทน์ไง”
(...............) : “ไปไหนครับ”
เฉินเหว่ยถิง : “สวนสนุก”
(...............) : “หึหึหึ ได้เลยครับ เจอที่ไหน
ให้ผมมาหาที่ห้องเฮียละกัน”
เฉินเหว่ยถิง : “ได้ 7 โมงเช้ามาที่ห้องนะ...หยางหยาง”
(หยางหยาง) : “ครับ”
หลังจากที่นัดแนะหยางหยางเรียบร้อยแล้ว
ร่างสูงก็อมยิ้มอย่างพอใจ
ก่อนจะเลื่อนไปดูโปรไฟล์ของคนที่เขาเพิ่งได้เบอร์มาเมื่อไม่กี่วันก่อน หึหึ
เด็กน้อยจุนไคนี่ถ่ายรูปขึ้นเหมือนกันนะ
แล้วเจอกันนะ
เด็ก ๆ ...
-----------------------------------------TBC --------------------------------------------
ทวงตอนต่อได้ที่ @zpctxv นะคะ
#วาเลนไทน์ของเฉินเหว่ยถิง
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น