(AU) SF FIC : TO BE LOVE #เกอกินเด็ก : #1 [ถิงหยวน]
FIC : TO BE LOVE #เกอกินเด็ก : #1
Paring : William
Chen X Wang Yuan
Rate : ยังไม่ผ่าน ตม. ค่ะ :P
"ถิงเกอ ผมฝากน้องชายไว้สักอาทิตย์สิ ต้องไปทำงานปักกิ่ง ไม่มีคนดูแลหน่ะครับ"
หยางหยาง เอ่ยกับพี่ชายข้างบ้าน พลางดันไหล่ให้น้องชายตัวเล็กของตัวเองออกมาด้านหน้า
"ได้สิ หยางหยาง เฮียไม่ได้ไปไหนพอดี"
"ขอบคุณครับ ฝากเสี่ยวหยวนด้วยนะเกอ ผมไปละ"
"อ้าว ไปเลยหรอ"
"ครับ อีก ชม.กว่า เครื่องออกแล้วละครับ"
หยางหยางเดินจากไป ทิ้งหวังหยวน ลูกพี่ลูกน้องของเขาไว้กับพี่ชายคนหล่อข้างบ้าน
"ไปเสี่ยวหยวน เข้าบ้านกันเถอะ"
"ครับ ถิงเกอ"
หวังหยวนเดินตามร่างสูงของพี่ชายสุดหล่อเข้าไปในบ้าน ก่อนจะทรุดตัวนั่งลงที่โซฟาอย่างคุ้นเคย เมื่อก่อนเขามาเล่นที่บ้านนี้บ่อยๆ แต่พอเริ่มเข้ามัธยมปลาย เขาก็ไม่ได้แวะมาที่นี่อีกเลย ถึงปีหรือยังนะ.... หวังหยวนคิด
"เอ้า นั่งคิดอะไรอยู่ตัวเล็ก ไม่ได้มาบ้านเฮียนาน แปลกที่หรือไง อย่าคันฟันกัดโซฟาขาดนะ มันแพง" เฉินเหว่ยถิงเดินมานั่งลงข้างๆ ตัวเด็กน้อยพร้อมยกมือขยี้หัวอย่างเอ็นดู
"เกอ! ผมไม่ใช่หมานะ!!!"
"ฮ่าๆ อ้าวหรอ ก็เห็นนั่งหงอยเหมือนลูกหมาถูกทิ้งนะสิ"
"แง่งงง เดี๋ยวจะกัดเกอให้จมเขี้ยวเลย"
"ฮ่าๆ ฉีดยาแล้วใช่ไหม งั้นเฮียไม่กลัวหรอก"
"ไม่คุยกับเกอแล้ว ผมหิว"
"อืม จะว่าไปก็หิวเหมือนกัน มีสปาเก็ตตี้ในตู้ เดี๋ยวเฮียไปอุ่นมาให้"
"ขอบคุณครับเกอ~ เดี๋ยวผมเอาของขึ้นไปเก็บก่อนแล้วกัน"
"ห้องซ้ายนะเสี่ยวหยวน ห้องขวาของเฮีย อย่าผิดห้องนะ"
"ฮั่นแน่ ซุกสาวไว้หรือไงเกอ"
"ฮะๆ ไม่มีหรอกสาวๆ มีแต่เด็กผู้ชายจะลักเข้าห้องเฮียนะสิ ไปๆ ขึ้นไปเก็บของ"
ผมลุกขึ้นจากโซฟา รวบของใช้และกระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นบันไดเพื่อเก็บให้เข้าที่เข้าทาง ก่อนลงมานั่งรอถิงเกออุ่นสปาเก็ตตี้ในครัว ไม่นานก็ได้อาหารร้อนๆ มาวางตรงหน้า
"อร่อยมั้ยเสี่ยวหยวน เฮียทำเองเลยนะ"
"ผมไม่เชื่อหรอกเกอ เกอทำกับข้าวเป็นนี่แมวบินได้เลยนะ"
พูดจบผมก็โดนถิงเกอล็อคคอขยี้ศีรษะผมอย่างหมั่นเขี้ยว ผมยกมือปัดออก
"พอแล้วถิงเกออ ผมจะกินข้าว หัวยุ่งผมหมดหล่อพอดี"
"อย่างเสียวหยวนเค้าไม่เรียกหล่อ เค้าเรียกน่ารัก ต้องอย่างเฮีย ถึงจะเรียกหล่อ"
"โอ๊ยยยย ถิงเกอหยุดเลย สปาเก็ตตี้ผมไม่อร่อยพอดี"
"กินๆ เข้าไปเลยนะ เด็กแสบ"
นานเป็นปีแล้วที่ผมไม่ได้เห็นหน้าเสี่ยวหยวน ตอนนี้โตเป็นหนุ่มแล้วแสบไม่เบา ทั้งที่เมื่อก่อนยังน่ารัก คอยมาอ้อนให้ผมอุ้มแท้ๆ ดูตอนนี้สิ เถียงคอเป็นเอ็น แต่ยังไงก็ไม่ทิ้งลายเด็กเอาแต่ใจ กินเสร็จก็ลากผมมานั่งดูหนัง จนตอนนี้เด็กร้ายให้หนังดูตัวเอง แถมยังหลับซบไหล่ผมอย่างสบายใจอีกต่างหาก
จริง ๆ แล้วผมดีใจจนเกือบกลั้นยิ้มไม่ได้ ตอนที่หยางหยางบอกว่าจะฝากเด็กแสบไว้กับผมสักอาทิตย์ แถมเสี่ยวหยวนยังยอมเดินตามผมมาง่ายๆ คงทำใจได้แล้วสินะ.....
"ผมชอบเกอ"
"เสี่ยวหยวน อายุเท่าไหร่เนี่ย รู้จักความรักแล้วหรอ"
"ผมชอบเกอ ผมรู้ใจตัวเองดี"
"เสี่ยวหยวน นายยังเด็ก ให้โตกว่านี้ค่อยมาคุยกัน"
หลังจากวันนั้นผมก็ไม่เห็นหน้าเสี่ยวหยวนอีกเลยจนกระทั่งวันนี้ ไม่ใช่ผมไม่รู้สึกอะไรกับเจ้าเด็กแสบนั่น แต่นั่นเด็กนะ อายุ 14-15 เอง ถ้าผมตกลงทำตามใจตัวเอง.....เฉียดคุกเลยนะครับ .....ถึงตอนนี้เสี่ยวหยวน 15-16 ผมก็ยังไม่รอดคุกอยู่ดี.....แค่ตอนนี้ต้องห้ามใจไม่ให้ลักหลับเด็กแสบที่ซุกตัวเข้ามาในอ้อมกอดอย่างหาที่นอนให้หลับสบายก็แย่แล้ว โอ๊ยยยยย อยู่ด้วยกันอีกอาทิตย์นึง ผมจะโดนดาเมจอะไรบ้างเนี่ย!
-------------------------------
แงงงงงงง โครตกาวเลยค่ะ กาวอย่างปัจจุบันทันด่วน ฟฟฟฟฟฟฟฟฟ //มาถ่อแพกันค่ะ แฮ่~ ฝากติชมได้เลยนะคะ ❤️❤️❤️
มาอัพเดตเพิ่มเติม #เกอกินเด็ก นะคะ จุฟ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น