(AU) SF FIC : TO BE LOVE #เกอกินเด็ก : #4 [ถิงหยวน]
FIC : TO BE LOVE #เกอกินเด็ก : #4
Paring : William Chan Wai-Ting X Wang Yuan
Rate : เหยียบคุกไปครึ่งตัวค่ะ
“เอ้า
ๆ ลงมากินข้าวได้แล้ว เสี่ยวหยวน”
“ครับเกอ
แหม ขี้บ่นเป็นคนแก่จริง ๆ”
“แต่จะ
30 ยังไม่แก่นะเสี่ยวหยวน เค้าเรียกกำลังหนุ่มกำลังแน่น”
‘แน่นจริง
ๆ แหล่ะ’ เสี่ยวหยวนคิดในใจ แต่ที่พูดออกไปกลับเป็นคนละเรื่อง
“แก่เตะปี๊บไม่ดังมากกว่านะสิถิงเกอ”
“พอเลย
เสี่ยวหยวนเลิกพูดมาก มากินข้าว!”
“เถียงไม่ได้ก็ดุกลบเกลื่อน
แบร่” :P
ผมทรุดตัวนั่งลงบนโซฟาตัวกว้าง
มองถิงเกอที่เดินเข้าครัวไปหยิบแก้วมาใส่น้ำเต้าหู้ที่วางอยู่ที่โต๊ะ
ผมเอื้อมมือไปหยิบปาท่องโก๋ร้อน ๆ เข้าปาก อื้ออออ อร่อยจัง ผมรับแก้วน้ำเต้าหู้จากมือถิงเกอมาจิบ
มันหวานแบบที่ผมชอบ ผมดื่มน้ำเต้าหู้สลับกับหยิบปาท่องโก๋เข้าปากเรื่อย ๆ
จนเริ่มอิ่ม เห็นถิงเกอนั่งดื่มน้ำเต้าหู้เงียบ ๆ ก็อดสงสัยไม่ได้
“เกอ
ไม่กินปาท่องโก๋หรอ”
“ของทอด
อ้วน!”
“ไม่อ้วนซะหน่อย
ดูผมสิ ไม่เห็นอ้วนเลย แล้วกินแต่น้ำเต้าหู้จะอิ่มหรอ”
“เฮียกินนมสด
ไม่ได้กินน้ำเต้าหู้เสียหน่อย”
“เกอออออ ผมอยากกินบ้างอ่ะ” ผมขยับตัวไปหาถิงเกอแล้วเอื้อมมือไปแย่งแก้วนมสดที่อยู่ในมืออีกฝ่าย
“เรื่องอะไรมาแย่งเฮียกินล่ะ
เสี่ยวหยวน นั่งดีดี เดี๋ยวนมหก”
“ถิงเกอก็เอาให้ผมสิ
จะหวงทำไม” ผมขยับตัวเข้าไปเกือบจะเกยตักถิงเกอ ก็เกอยกแก้วหนีผมทำไมล่ะ
ผมอยากกินนี่นา
“โอ๊ะ”
ซ่า
“จนได้นะเสี่ยวหยวน”
หลังจากที่ชุลมุนอยู่พักหนึ่ง
นมที่เหลืออยู่ราว ๆ 1/3 ของแก้วก็หกรดตัวเสี่ยวหยวนที่เสียหลักล้มทับเฉินเหว่ยถิงจนเกลี้ยง
คนตัวโตกว่าถอนหายใจพลางลูบหน้าอย่างเหนื่อยอ่อน
มองไปที่เด็กแสบที่ตอนนี้นอนทับอยู่บนตัก ตัวเปียกไปด้วยนมสด เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบางแนบไปกับร่างกายเล็ก
ๆ บางส่วนของนมสดไหลไปตามเรียวขาขาว ๆ
เสี่ยวหยวนกระพริบตา
ก่อนจะลุกขึ้นนั่งข้าง ๆ ผมพร้อมโวยวาย
“เกอนั่นแหล่ะ
ถ้าให้ผมกินดีดีก็ไม่ต้องเลอะแบบนี้หรอก”
“ถ้าเราไม่พุ่งมาแย่งเฮีย
ก็คงได้กินหรอก เฮียยังไม่อิ่มเลยเนี่ย มานี่เลยตัวแสบ มาให้เฮียลงโทษเสียดีดี”
ผมจับตัวเสี่ยวหยวนให้นั่งลงบนโซฟา
ก่อนทรุดตัวลงไปนั่งตรงกลางระหว่างขาของเด็กแสบ
มือข้างหนึ่งรวบมือทั้งสองข้างของเสี่ยวหยวนไว้
ก้มหน้าลงไปชิมนมสดที่หกรดเสื้อเด็กน้อยจนชุ่ม ตั้งแต่ซอกคอขาว เขาไล่เลียเก็บเกี่ยวความหวานของนมสดที่ติดปลายลิ้น
ลงมาถึงยอดอกสีหวานที่ชูชันดันเสื้อสีขาวออกมาจนอดไม่ได้ที่จะดูดดึงมันราวกับนมที่หกไปจะไหลออกมาเพิ่ม
สลับทั้งซ้ายขวา เสียงครวญครางของเสี่ยวหยวนไม่สามารถยับยั้งสติเขาได้อีกต่อไป
กลับยิ่งเพิ่มแรงปรารถนาที่เพิ่มพูนจากเมื่อเช้าจนไม่อาจควบคุมได้อีก
มืออีกข้างที่ยังว่างไม่ได้อยู่เฉย
ๆ เขาลากไล้มือไปตามเอวคอด
ก่อนสอดมือเข้าไปตามสาบเสื้อที่แหวกออกจนเห็นชั้นในสีขาวตัวเล็กที่ตอนนี้เปียกแฉะจากแก่นกายน้อย
ๆ ที่แข็งขืนขึ้นตามแรงอารมณ์ เสียงครางอืออาดังไม่ขาดสาย เขาปล่อยมือที่จับแขนเล็ก
ๆ ไว้ ปลดกระดุมเสื้อทั้งหมดออกอย่างรวดเร็ว
แหวกสาบเสื้อออกจากกันแล้วก้มหน้าลงไปอีกครั้งเพื่อดูดดึงความหวานจากเนื้อแท้
“อ๊ะ
กะ เกอ”
เฉินเหว่ยถิงเงยหน้ามองคนในอ้อมแขน
ใบหน้าหวาน ๆ แหงนเงย ริมฝีปากแดงเผยอน้อย ๆ เพื่อหอบหายใจ
เขายืดตัวขึ้นไปประกบจูบเด็กน้อยตรงหน้าอย่างอดรนทนไม่ไหว ดูดดึงริมฝีปากล่าง
ก่อนสอดลิ้นเข้าไปทักทาย
เก็บเกี่ยวความหวานและแลกเปลี่ยนรสนมสดในริมฝีปากของตัวเองแก่เด็กน้อยจนหมดลมหายใจ
ก่อนเลื่อนรอยจูบไปยังลำคอขาว ขบกัดเบา ๆ จนขึ้นร่อยรอยสีหวาน
มือใหญ่ลากไปตามเรียวขาสวยจนมือเลอะคราบน้ำนม
เขายกมือตัวเองขึ้นมาให้คนตรงหน้าได้แบ่งปันความหวานของนมไปจากมือ ก่อนจะทรุดตัว
ก้มลงไปจูบเบา ๆ ไล่ตามเรียวขาขึ้นมาตั้งแต่ข้อเท้าเล็ก ขบกัดไล่เลียตั้งแต่ขาเล็ก
ๆ ปลีน่อง จนถึงโคนขา ทิ้งร่องรอยรักไว้ประปรายแถว ๆ ขาอ่อนจนคนโซฟาตัวสั่นระริก
เสียงคราญครางด้วยความเสียวซ่านดังก้องไปทั่งห้องนั่งเล่น มือใหญ่รูดรั้งชั้นในตัวน้อยออกไปให้พ้นทาง
แล้วก้มหน้าลงครอบครองความปรารถนาจากร่างเล็กจนหมดจด
“อ๊า
ถิง อ๊ะ ถิงเกอ อื้อ”
เสียงครางสลับกับเรียกชื่อของเขาทำให้ร่างแกร่งฮึกเหิม
เขาครอบครองรูดรั้งรัวเร็วจนเด็กน้อยตัวลอยไม่ติดโซฟา
มือใหญ่ลากไล้ขึ้นไปบีบเค้นยอดอกสีหวาน อีกข้างเลื่อนมือไปที่บั้นท้ายนุ่ม
ก่อนจะใช้นิ้วถูไถที่ช่องทางหวานเบา ๆ
“อ๊า
อ๊า เกอ อะ อื้ออ .... เกอ...อ๊า อีกนิด”
ร่างสูงยิ่งได้ยินเสียงหวาน
ๆ ก็ยิ่งรูดรั้งริมฝีปาก ดูดดึงแรงขึ้นจนร่างน้อยกระตุกเกร็ง น้ำสีขาวขุ่นฉีดพุ่งเข้ามาจนหมด
เขาดูดกลืนมันจนหมดราวกับเป็นของหวานจนเด็กน้อยหน้าแดงแล้วแดงอีก ก่อนที่มือเล็ก ๆ
จะผลักที่ไหล่เขาเบา ๆ จนต้องถอนริมฝีปากออกมาจากแก่นกายเล็กตรงหน้า
“พะ
พอแล้วเกอ สะ เสี่ยวหยวนไม่ไหวแล้ว”
“นมยังไม่หมดเลย
ให้เฮียกินอีกได้ไหม” ผมถามและมองเข้าไปในดวงตาที่หวานเชื่อมของเด็กน้อยตรงหน้า
“พอเถอะครับเกอ
ถ้าเกอไม่รักผม เกอก็อย่ามาทำแบบนี้สิ” ผมจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเสี่ยวหยวนเนิ่นนาน แววตาตัดพ้อแสดงความน้อยใจ น้ำตาเอ่อคลอในดวงตาจนน่าสงสาร
“แล้วใครบอกว่าเฮียไม่รักเสี่ยวหยวน
รู้ไหมว่าต้องอดทนแค่ไหน ถ้าเสี่ยวหยวนไม่พร้อม เฮียจะหยุด ไปเถอะ
ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่ไป เดี๋ยวเฮียพาไปดูหนัง”
ผมลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไปจากห้องนั่งเล่น
เพราะถ้ายังอยู่ตรงนั้นอีกแม้แต่วินาทีเดียว ไม่ว่าเสี่ยวหยวนจะห้ามยังไง
ผมคงหยุดไม่ได้อีกแล้ว.....
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปอีกหนึ่งตอน แฮ่ เกอโดนเราถีบเข้าคุกไปครึ่งตัวแล้วนะคะ แต่ยั้งไว้ทันค่ะ ฮ่า ๆ ยังไงขอคอมเม้นท์ที่ #เกอกินเด็ก นะคะ
จบไปอีกหนึ่งตอน แฮ่ เกอโดนเราถีบเข้าคุกไปครึ่งตัวแล้วนะคะ แต่ยั้งไว้ทันค่ะ ฮ่า ๆ ยังไงขอคอมเม้นท์ที่ #เกอกินเด็ก นะคะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น