Drunk in love : Special Valentine's Day

ตอนพิเศษ : Chocolate in Valentine’s Day

       

        อีกไม่กี่วันก็วาเลนไทน์แล้ว ผมยังหาของขวัญให้คุณบาร์ไม่ได้เลย ทำยังไงดีนะ นี่วาเลนไทน์แรกของเราเสียด้วย แต่ผมก็รู้มาว่าวันนั้นคุณบาร์ไม่ได้หยุดงาน ช่วยไม่ได้ เทศกาลแบบนี้รายได้ดีจะตาย แถมคนก็เยอะด้วย คุณบาร์ของผมก็คงไม่หยุดหรอก ไม่เป็นไร ไม่หยุด ผมไปหาเองก็ได้นี่นา

        ผมยังคงเปิดอินเตอร์เน็ตค้นหาของขวัญสำหรับแฟนผมต่อไป แต่ก็ยังไม่เห็นอะไรที่เข้าตาพอที่จะเป็นของขวัญได้เลย ผมจะทำช็อกโกแลตให้คุณบาร์ก็กลัวครัวจะระเบิดไปเสียก่อน จะให้ดอกไม้หรือ ไม่เอาล่ะ เขินตายเลย หรือจะตุ๊กตาดี ไม่เอา ๆ คุณบาร์ไม่ชอบตุ๊กตาหรอกน่า

        ผมเปิดเว็บไซต์ไปเรื่อย ๆ สลับกับการถามความเห็นเพื่อน ๆ ว่าควรจะให้อะไรเป็นของขวัญให้แฟนบาร์เทนเดอร์สุดหล่อของผมดี จนกระทั่งผมเปิดไปเจอกับ Jack Daniel's เป็นช็อคโกแลต ที่ผสมเหล้ายี่ห้อดังกับช็อคโกแลตนม ส่วนผสมของวิสกี้ถึง 8.5% ผมเปิดไปดูถึงกับตาลุก ปรบมือกับตัวเองดัง ๆ ว่าได้ของขวัญให้คุณบาร์แล้ว อันนี้แหล่ะ เหมาะกับแฟนผมที่สุดเลย!!!

        ผมกดสั่งสินค้าในทันที เห็นราคาแล้วใจสั่น กล่องนึงมี 8 ชิ้น ราคาไม่น้อยเลยนะ ชิ! ซื้อเฟอร์เรโร่ได้เป็นกล่องเลยนะคุณบาร์ แต่เอาเหอะ ราคากล่องนึงยังไม่ได้เท่าที่คุณบาร์ชงคอกเทลแก้วเดียวเลย ผมยอม

        หลังจากที่ชำระเงินพร้อมกรอกที่อยู่การจัดส่งสินค้าเรียบร้อยผมก็สบายอกสบายใจ ฮัมเพลงรักเพลงโน้นเพลงนี้ไปพร้อม ๆ กับเก็บของเตรียมกลับบ้าน วันนี้ผมว่าจะไปหาคุณบาร์ที่ร้านเสียหน่อย งั้นคงต้องรีบกลับบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวล่ะนะ

       

        ที่ร้านคนแน่นจริง ๆ ยิ่งเป็นเทศกาลแห่งความรัก ทางร้านยิ่งมีโปรโมชั่นพิเศษสำหรับทั้งคนโสดและคนมีคู่ เคาน์เตอร์ของคุณบาร์ยิ่งแล้วใหญ่ มีแต่สาว ๆ มานั่งให้ชงคอกเทลเต็มไปหมด เพราะมีเมนูพิเศษจากคุณบาร์ให้สาวโสดทั้งหลายได้ลองชิม เห็นว่าชื่อ ฟีโรโมนคอกเทลอะไรสักอย่าง ไม่เห็นชงให้ผมชิมสักที นิสัยไม่ดีจริง ๆ

        ผมไปนั่งอยู่ที่ริมบาร์เหมือนเดิม คุณบาร์หันมาเห็นก็ชงคอกเทลมาผมแก้วหนึ่งพร้อมดอกกุหลาบสีแดงสวย ผมอมยิ้ม อย่างไรเสียผมก็พิเศษกว่าสาว ๆ ทุกคนในนี้

         “วันนี้ใครโสดยกมือหน่อย” เสียงของนักร้องที่อยู่บนเวทีพูดขึ้นทันทีที่ร้องเพลงจบ สาว ๆ หลายคนยกมือทั้ง ๆ ที่มีหนุ่ม ๆ ข้างกายให้ได้เอ่ยแซวเป็นที่สนุกสนาน อี้เฟิงนึกสนุกจึงยกมือขึ้นด้วย คุณบาร์หันมาเห็นก็ได้แต่ชี้นิ้วคาดโทษแต่ไม่ได้พูดอะไร

        งานวาเลนไทน์ในบาร์ถูกฉลองไปเรื่อย ๆ บรรยากาศครื้นเครงเป็นที่สนุกสนานเป็นที่พอใจลูกค้าทุกท่านเหล่าบาร์เทนเดอร์ได้ทิปจากลูกค้ากระเป๋าหนักหลายคน

        ส่วนนักร้องกิตติมศักดิ์ หลังจากหมดคิวการแสดงของตัวเองก็โดนเจ้าของร้านสุดหล่อดึงตัวขึ้นไปบนห้องส่วนตัว คาดว่าวันนี้ทั้งฮั่นเกอและเฉินเสียงคงไม่ได้ลงมาฉลองด้วยกันเสียแล้ว

        หยางหยางที่เก็บเคาน์เตอร์ของตัวเองจนเรียบร้อย วันนี้ส่วนของเขาที่ต้องทำเยอะเป็นพิเศษ จึงทำให้ล่าช้าเสร็จงานเป็นคนสุดท้าย เพื่อน ๆ บาร์เทนเดอร์คนอื่นต่างรีบกลับบ้านไปฉลอง เหลือเพียงแต่อี้เฟิงที่ยังคงนั่งรออยู่ที่ปลายเคาน์เตอร์

        “แฮปปี้วาเลนไทน์นะคุณบาร์”

        “หมดวันไปแล้วครับ อี้เฟิง”

        “ก็ช่วยไม่ได้ คุณบาร์ทำงานข้ามวันเองนี่นา”

        “ขอโทษนะครับ ที่ไม่ได้หยุดอยู่ด้วยกัน”

        “ไม่เป็นไรหรอกคุณบาร์ มาอยู่ที่นี่ก็สนุกดี”

        “หยางหยางรักอี้เฟิง”

       “อี้เฟิงก็รักคุณบาร์เหมือนกัน มีของขวัญให้ด้วยแหล่ะ” พูดจบคนตัวเล็กกว่าก็หยิบกล่องช็อกโกแลตยื่นให้ คนรับได้แต่ทำหน้ามึน ก่อนจะยิ้มกว้างอย่างดีใจพลางกอดกระชับคนรักของตัวเองเข้ามาในอก

        “ขอบคุณครับ อี้เฟิง” หยางหยางก้มลงจุมพิตคนรักด้วยความอ่อนโยน ไม่ว่าจะวันไหนเขาก็ยังรักคนคนนี้

        “คุณบาร์ กลับบ้านกัน” อี้เฟิงถอนริมฝีปากออกแล้วเอ่ยชวนร่างสูงกลับบ้าน แต่หยางหยางส่ายหัว ก่อนจะหยิบกล่องช็อกโกแลตออกมาเปิดดู เห็นเป็นช็อกโกแลตผสมวิสกี้ก็ยิ้มร่า ก่อนจะแกะซองออกแล้วหยิบออกมาชิม

        “อร่อย อี้เฟิงลองชิมดูนะครับ”

      “แหงล่ะ ไม่ใช่ถูกนะ อ๊ะ” ที่ว่าชิม ไม่ได้ชิมช็อกโกแลต แต่เป็นการป้อนช็อกโกแลตนั้นผ่านริมฝีปาก หยางหยางรุกล้ำเกี่ยวกระหวัดปลายลิ้น เสนอความหวานในโพรงปากให้อีกคนลิ้มลอง รสแอลกฮอล์ร้อนแรงยังไม่เท่าความเร่าร้อนจากการแลกเปลี่ยนของลิ้นที่ไล่เลียดูดดึงจนลมหายใจขาดห้วง

        “คะ คุณบาร์ อึก” ไม่ทันที่จะได้ประท้วงห้ามปราม หยางหยางเบี่ยงองศาจูบเพียงนิด แล้วประกบจูบลงมาใหม่ หนักหน่วงจนจะขาดใจก่อนเย้าแหย่หยอกล้อจูบบางเบาเหมือนผีเสื้อโบยบิน อี้เฟิงที่เคลิบเคลิ้มจนแทบหยุดหายใจไม่ได้รู้ตัวว่าตอนนี้ถูกอุ้มขึ้นมานั่งบนเคาน์เตอร์แยกขาให้หยางหยางแนบชิด กระดุมเสื้อถูกปลดไปสองเม็ดแบบไม่ทันสังเกต

        หยางหยางเลื่อนไปหน้าลงต่ำ จูบเม้มซอกคอหอมกรุ่น กระซิบคำหวานบอกรักอยู่ริมใบหู ลมหายใจร้อนผ่าวยังคงรินรดจนบรรยากาศร้อนรุ่ม มือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง ก่อนกดจูบละเรื่อยลงมาถึงตำแหน่งหัวใจ กดจูบซ้ำ ๆ บอกรักอีกครั้งอย่างไม่รู้เบื่อ

        “คะ คุณบาร์ ที่นี่... อื้อ”

        “กลับบ้านกันนะครับ”

       

        หยางหยางเงยหน้าขึ้นมาจากอกของคนรัก ก่อนรวบเอวให้ลงจากเคาน์เตอร์ แล้วคว้ากล่องช็อกโกแลตมือนึง อีกมือจูงมืออี้เฟิงออกไปหลังร้านอย่างรวดเร็ว

        “หยางหยาง ลืมไปหรือไงว่าที่นี่มีวงจรปิด” จางฮั่นที่อยู่ชั้นบนกับเฉินเสียงยิ้มหยอกล้อกันอยู่สองคน คิดว่าพรุ่งนี้มาทำงานต้องเอ่ยแซวเสียหน่อย

            หยางหยางที่กลับถึงบ้านก็ไล่ให้อี้เฟิงไปอาบน้ำ ก่อนที่ตัวเองจะนั่งแกะช็อกโกแลตที่ได้มากินอีกสองสามคำแล้วเก็บแช่อยู่ในตู้เย็น รสหวานอมขมของทั้งวิสกี้และช็อกโกแลตยิ่งทำให้เมาอย่างง่ายดายทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็กินเหล้ามาตลอดแท้ ๆ

        คนตัวสูงขึ้นไปในห้อง เปลี่ยนเสื้อผ้าคว้าผ้าขนหนูตามแฟนของตัวเองเข้าไปในห้องน้ำ ชำระร่างกายตัวเองและอี้เฟิงอย่างรวดเร็วแล้วรีบดึงร่างกายขาวเปล่าเปลือยลงเตียงนอนทั้งที่ยังไม่ทันได้เช็ดตัว

        “ทำไมใจร้อนจังคุณบาร์”

        “ทำโทษไงครับ”

        “อี้เฟิงไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อยมาลงโทษทำไม”

        “วันนี้ใครยกมือบอกโสดครับ ผมเสียใจนะ นี่ผมเห็นนะว่ามีหนุ่ม ๆ มองแฟนผมอยู่น่ะ”

        “ไม่จริงเสียหน่อย คุณบาร์น่ะมั่วแล้ว อื้มมม” ไม่ทันจะได้พูดอะไรเพิ่มเติม คนที่คร่อมทับอยู่ด้านบนก็ไม่ได้เปิดโอกาศให้ได้พูดอีก ร่างสูงกดจูบบดเบียดช่วงชิงลมหายใจจนหอบฮัก มือไม้ลูบไล้อีกคนจนบิดกายเร่า ริมฝีปากร้อนกดจูบดูดเม้มไปทั่วตัวจนอดส่งเสียงหวานจนแทบทนไม่ได้ จวบจนหยางหยางพลิกตัวให้อีกฝ่ายคว่ำหน้า กดจูบลงมาตามสันหลังจนอี้เฟิงตัวกระตุก มือทั้งสองกำผ้าปูที่นอนจนยับย่นเพื่อระบายความเสียวซ่าน

        เพี๊ยะ

        “อ๊ะ”

        หยางหยางตีบั้นท้ายอีกฝ่ายด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนจะกดจูบที่รอยมือที่ตีลงไป ลมหายใจร้อนผ่าวเจือกลิ่นแอลกฮอลบางเบายังรินรดจนคนข้างใต้ตัวสั่นระริก ยิ่งเรียวลิ้นร้อนกระหวัดไล้เลียช่องทางรักจนเปียกชุ่ม มือใหญ่รูดรั้งแก่นกายแข็งชันจนชื้นแฉะ เสียงครางดังจนคนที่กำลังปลุกเร้าเริ่มจนทนไม่ไหว มืออีกข้างสอดเข้าไปกระตุ้นอีกคนจนต้องแอ่นตัวด้วยความเสียวซ่าน

        บาร์เทนเดอร์หนุ่มสอดนิ้วเข้าออกกระตุ้นจนพร้อมพรัก ก่อนจะถอนมือออกแล้วบดเบียดตัวเองเข้ากับอีกฝ่ายจนหมดสิ้น ก่อนจะขยับเพลงรักจากเชื่องช้าหนักหน่วง จนเพิ่มความรวดเร็วตามคำขอ อารมณ์ที่พุ่งสูงโหมกระหน่ำจนเหงื่อซึมไปทั่วแผ่นหลัง จวบจนปลายทางแห่งอารมณ์ได้สิ้นสดลง หยางหยางจึงถอนตัวตนออกแล้วล้มตัวลงนอนเคียงข้างคนรัก กดจูบที่ขมับอย่างอ่อนโยน อี้เฟิงพลิกตัวมากอดอีกฝ่ายอย่างเป็นสุข

วันแห่งความรักของพวกเขาก็แค่วันหนึ่งเท่านั้น 

เพราะเราก็ยังรักกันทุกวันอยู่แล้ว...

----------------------------- THE END ----------------------------

เย้ สวัสดีอีกครั้งค่ะ ไม่รู้ว่ายังคิดถึงคุณบาร์กันอยู่หรือเปล่า มาเลทวาเลนไทน์อีกต่างหาก ขอโทษนะคะ T^T กราบ

ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาอ่าน ถ้ายังคิดถึงคุณบาร์อยู่ ก็ฝากความคิดถึงกันได้ที่ #คุณบาร์ นะคะ

ขอให้ทุกคนมีความรักที่ดีค่ะ <3